狩组词
[bó shòu] 
搏兽;打猎。
[shòu tián] 
冬季打猎。
[tián shòu] 
打猎。亦特指冬猎。
[shòu qǔ] 
捕捉。
[gāo shòu] 
谓往高空打猎。
[shòu dì] 
古代天子、诸侯冬猎之地。
[xiǎn shòu] 
打猎。
[shòu rén] 
猎人。
[yuè shòu] 
亦作'岳狩'。 本指四岳巡狩地方之事,后用以指帝王巡狩。
[hào yù shòu] 
古代传说中的神名。
[shòu liè] 
狩猎 shòuliè 捕杀或猎取野生动物
[xiǎn shòu] 
打猎。
[xī shòu] 
相传鲁哀公十四年在大野狩猎获麒麟。孔子作《春秋》,至此而绝笔。
[xíng shòu] 
犹行猎。
[shòu yuè xún fāng] 
谓帝王巡狩方岳。
[xún shòu] 
见'巡守'。
[nán xún běi shòu] 
到北方狩猎。
[sōu shòu] 
泛指狩猎。
[běi shòu] 
到北方狩猎。
[tián shòu] 
犹畋猎。